Blubber en pluimen
Blijf op de hoogte en volg Anne
24 Februari 2013 | Haïti, Passe Catabois
Hallo beste lezer,
Wat leuk dat je weer begonnen bent om dit verhaal te lezen. Ik vind het een bijzonder moment om telkens weer woorden te geven aan mijn afgelopen week in het besef dat vele anderen het met interesse of uit nieuwsgierigheid zullen lezen. Ik merk alleen toch dat het voor mij telkens wat lastiger wordt om ergens over te schrijven, dus ik denk dat de verslagen vanaf nu wat minder woorden bevatten. Dat is vast niet zo erg, want dan kost het ook wat minder tijd om te lezen en tijd is nu eenmaal erg kostbaar. Vooral in het vluchtige leven dat velen kennen.
In de klas
We hebben weer een fijne week in de klas gehad! Nadat ik had geschreven over de demotivatie of teleurstelling die ik soms bij de meiden opmerk, kwam mijn oud-collega met een hele goede tip. Die heb ik direct maandag ingezet: aan de muur hangen nu allemaal vouwblaadjes met op elk blaadje een stapje in de leerlijn van het rekenen. Daarbij moet je denken aan: plus en min sommen onder de 10 – tientallen optellen – plus en min onder de 20 – alle eentjes weg zoals 67-7. Ieder heeft een eigen wasknijper en die mochten ze ophangen op de plek waar ze nu zitten met leren. Vrijdag hadden we een rekentoets en aan de hand daarvan kon ik hen vertellen of ze de knijper mochten verplaatsen, omdat ze iets nu zo goed kunnen dat ze het beheersen. Erg leuk natuurlijk, wanneer ze zien dat ze vooruit gaan!
Daarnaast kunnen de meiden nu een pluim verdienen voor goed gedrag. Die deel ik uit wanneer ik het een goed moment vind en ik geef het voor heel specifieke daden, zoals het gezellig meedoen bij een spelletje of het uitdelen van de tassen in de 10-uurpauze. Ook dit vinden ze heel leuk en ze doen graag hun best hierdoor en dat is natuurlijk mijn achterliggende doel. Ik heb wel direct uitgelegd dat ze niet altijd een pluim krijgen, wanneer ze een compliment ontvangen. Maar je mag wel heel blij zijn met een compliment! Verder bespreken we ook nog elke dag, meestal na de ochtend én na de middag, hoe het in de klas is gegaan. Ik laat hen nu zelf de positieve dingen opnoemen en ook dat gaat goed en maakt dat de meiden met een positieve gedachte naar huis gaan. In de klas gaat het dus heel goed!
Sterrenhemel en regen
Vrijdagavond heb ik mijn stoel onder de sterrenhemel gezet en lekker naar boven gekeken met een kop hete thee erbij. Prachtig hoe fel de maan schijnt! De Haitianen werken vaak als het donker is op het land, heb ik gehoord van Ben. Ik kan nu ook begrijpen dat dit mogelijk is, want de maan geeft nog best veel licht, maar dan moet het natuurlijk wel helder weer zijn. Want ik heb ook al eens gekeken met bewolking en dan lijkt het me een stuk lastiger.
Vorige week zondag hebben we trouwens heel erg veel regen gehad! En niet als een plensbui, maar gewoon lekker als een stevige sproeier. Dus dat was goed voor het land, ik zie nu zelfs groen gras verschijnen op het veldje voor het gastenhuis. Heel fijn! De volgende dag was het maandag – marktdag. Eén blubberbende, dus ik ben er lekker met mijn roze-wit gestipte regenlaarzen doorheen gestampt. Van alle kanten werd ik door de mensen uitgelachen, maargoed, ik had wél schone voeten en mijn boodschappen binnen!
Adres
Ik heb al van verschillende mensen de vraag gekregen of ik een adres kan geven van de plek waar ik nu zit, maar helaas… die is er niet. Dus heb je iets wat je zou willen opsturen, dan zal je er even een foto of scan van moeten maken om door te sturen via de mail. Maar doe dat niet van het zakje drop, want dan maak je me alleen maar jaloers, hihi! Nee hoor, drop heb ik gelukkig nog van Anita en daar ben ik heel zuinig op! Het gekke is dat ik in Nederland helemaal geen snoeper ben, wel met koekjes en chocola, maar niet qua snoepgoed. En hier vind ik een dropje dan toch echt heerlijk! Marjolein gaf mij net voor vertrek een hele stapel kaarten om hier elke maand eentje te kunnen openen. En deze keer zat er een lolly bij! Zwart-wit zelfs, dat was ook zoooo lekker!
Alle kaartjes van jullie hangen, liggen of staan ook nog steeds in mijn huisje hoor. Zo gezellig!
Hardlopen
De komende week ga ik wat rustiger aan doen met hardlopen. Ik heb namelijk al een paar weken last van mijn linkervoet en ik dacht steeds dat het wel vanzelf zou wegtrekken, maar het wordt eerder erger. Clasien heeft er even aan gevoeld en tegen mijn tenen geduwd, maar dat deed geen pijn, dus gebroken is het niet. Maar wat het dan wel is? Ik moet nu dus alleen wel iets anders bedenken om te bewegen, maar gewoon wandelen is natuurlijk ook heerlijk.
Haïti
We hebben lekker met z’n vieren thee gedronken en zijn daarna richting de carrefour gelopen, dat is het pleintje met de bakker en de poort van het ziekenhuis. Daar nog even bij Loulou en haar moeder gekeken. Met Loulou gaat het echt steeds beter, maar haar moeder daar schrok ik wel van. Zoooo mager en zit het liefst de hele dag op haar hurken, waardoor haar spiermassa afneemt en nu nog maar 39 kilo weegt. Cora, Alida en Jacqueline werden tussen de middag weggeroepen (de wachter van het ziekenhuis belt dan naar Jacqueline), want er was een ongeluk gebeurd met de taptap. Dat is een soort pick-upauto. Die was omgevallen met veel mensen erin. Zes mensen gewond, waarbij één man zo ernstig dat hij het waarschijnlijk niet overleefd. Maar dat betekent dat zijn vrouw en twee kinderen door de chauffeur van de taptap levenslang onderhouden moeten worden. Die chauffeur heeft dus vervoer naar het ziekenhuis in Port de Paix geregeld, om er daar nog naar te laten kijken of het leven van de man gered kan worden. Zo kunnen mensen hier van het ene probleem in het volgende drama vallen.
Tot zover voor deze week, jullie horen volgende week weer van me. Een heel hartelijke groet van Anne
Wat leuk dat je weer begonnen bent om dit verhaal te lezen. Ik vind het een bijzonder moment om telkens weer woorden te geven aan mijn afgelopen week in het besef dat vele anderen het met interesse of uit nieuwsgierigheid zullen lezen. Ik merk alleen toch dat het voor mij telkens wat lastiger wordt om ergens over te schrijven, dus ik denk dat de verslagen vanaf nu wat minder woorden bevatten. Dat is vast niet zo erg, want dan kost het ook wat minder tijd om te lezen en tijd is nu eenmaal erg kostbaar. Vooral in het vluchtige leven dat velen kennen.
In de klas
We hebben weer een fijne week in de klas gehad! Nadat ik had geschreven over de demotivatie of teleurstelling die ik soms bij de meiden opmerk, kwam mijn oud-collega met een hele goede tip. Die heb ik direct maandag ingezet: aan de muur hangen nu allemaal vouwblaadjes met op elk blaadje een stapje in de leerlijn van het rekenen. Daarbij moet je denken aan: plus en min sommen onder de 10 – tientallen optellen – plus en min onder de 20 – alle eentjes weg zoals 67-7. Ieder heeft een eigen wasknijper en die mochten ze ophangen op de plek waar ze nu zitten met leren. Vrijdag hadden we een rekentoets en aan de hand daarvan kon ik hen vertellen of ze de knijper mochten verplaatsen, omdat ze iets nu zo goed kunnen dat ze het beheersen. Erg leuk natuurlijk, wanneer ze zien dat ze vooruit gaan!
Daarnaast kunnen de meiden nu een pluim verdienen voor goed gedrag. Die deel ik uit wanneer ik het een goed moment vind en ik geef het voor heel specifieke daden, zoals het gezellig meedoen bij een spelletje of het uitdelen van de tassen in de 10-uurpauze. Ook dit vinden ze heel leuk en ze doen graag hun best hierdoor en dat is natuurlijk mijn achterliggende doel. Ik heb wel direct uitgelegd dat ze niet altijd een pluim krijgen, wanneer ze een compliment ontvangen. Maar je mag wel heel blij zijn met een compliment! Verder bespreken we ook nog elke dag, meestal na de ochtend én na de middag, hoe het in de klas is gegaan. Ik laat hen nu zelf de positieve dingen opnoemen en ook dat gaat goed en maakt dat de meiden met een positieve gedachte naar huis gaan. In de klas gaat het dus heel goed!
Sterrenhemel en regen
Vrijdagavond heb ik mijn stoel onder de sterrenhemel gezet en lekker naar boven gekeken met een kop hete thee erbij. Prachtig hoe fel de maan schijnt! De Haitianen werken vaak als het donker is op het land, heb ik gehoord van Ben. Ik kan nu ook begrijpen dat dit mogelijk is, want de maan geeft nog best veel licht, maar dan moet het natuurlijk wel helder weer zijn. Want ik heb ook al eens gekeken met bewolking en dan lijkt het me een stuk lastiger.
Vorige week zondag hebben we trouwens heel erg veel regen gehad! En niet als een plensbui, maar gewoon lekker als een stevige sproeier. Dus dat was goed voor het land, ik zie nu zelfs groen gras verschijnen op het veldje voor het gastenhuis. Heel fijn! De volgende dag was het maandag – marktdag. Eén blubberbende, dus ik ben er lekker met mijn roze-wit gestipte regenlaarzen doorheen gestampt. Van alle kanten werd ik door de mensen uitgelachen, maargoed, ik had wél schone voeten en mijn boodschappen binnen!
Adres
Ik heb al van verschillende mensen de vraag gekregen of ik een adres kan geven van de plek waar ik nu zit, maar helaas… die is er niet. Dus heb je iets wat je zou willen opsturen, dan zal je er even een foto of scan van moeten maken om door te sturen via de mail. Maar doe dat niet van het zakje drop, want dan maak je me alleen maar jaloers, hihi! Nee hoor, drop heb ik gelukkig nog van Anita en daar ben ik heel zuinig op! Het gekke is dat ik in Nederland helemaal geen snoeper ben, wel met koekjes en chocola, maar niet qua snoepgoed. En hier vind ik een dropje dan toch echt heerlijk! Marjolein gaf mij net voor vertrek een hele stapel kaarten om hier elke maand eentje te kunnen openen. En deze keer zat er een lolly bij! Zwart-wit zelfs, dat was ook zoooo lekker!
Alle kaartjes van jullie hangen, liggen of staan ook nog steeds in mijn huisje hoor. Zo gezellig!
Hardlopen
De komende week ga ik wat rustiger aan doen met hardlopen. Ik heb namelijk al een paar weken last van mijn linkervoet en ik dacht steeds dat het wel vanzelf zou wegtrekken, maar het wordt eerder erger. Clasien heeft er even aan gevoeld en tegen mijn tenen geduwd, maar dat deed geen pijn, dus gebroken is het niet. Maar wat het dan wel is? Ik moet nu dus alleen wel iets anders bedenken om te bewegen, maar gewoon wandelen is natuurlijk ook heerlijk.
Haïti
We hebben lekker met z’n vieren thee gedronken en zijn daarna richting de carrefour gelopen, dat is het pleintje met de bakker en de poort van het ziekenhuis. Daar nog even bij Loulou en haar moeder gekeken. Met Loulou gaat het echt steeds beter, maar haar moeder daar schrok ik wel van. Zoooo mager en zit het liefst de hele dag op haar hurken, waardoor haar spiermassa afneemt en nu nog maar 39 kilo weegt. Cora, Alida en Jacqueline werden tussen de middag weggeroepen (de wachter van het ziekenhuis belt dan naar Jacqueline), want er was een ongeluk gebeurd met de taptap. Dat is een soort pick-upauto. Die was omgevallen met veel mensen erin. Zes mensen gewond, waarbij één man zo ernstig dat hij het waarschijnlijk niet overleefd. Maar dat betekent dat zijn vrouw en twee kinderen door de chauffeur van de taptap levenslang onderhouden moeten worden. Die chauffeur heeft dus vervoer naar het ziekenhuis in Port de Paix geregeld, om er daar nog naar te laten kijken of het leven van de man gered kan worden. Zo kunnen mensen hier van het ene probleem in het volgende drama vallen.
Tot zover voor deze week, jullie horen volgende week weer van me. Een heel hartelijke groet van Anne
-
24 Februari 2013 - 19:12
C1 C2 C3:
Hoi lieve beste Anne,
we schrijven dit berichtje met z'n drieën en we wilden allemaal op een andere manier beginnen dus zeggen we het nu maar allemaal !
Hoe het met je gaat hebben we weer kunnen lezen, erg leuk ! Met ons gaat het allemaal goed. Morgen moeten we weer naar school, de één heeft meer zin dan de ander en dan weet jij wel wie !!
Knap hoe jij iedere keer weer maniertjes verzint om les te geven, want je zult niet zoveel spullen hebben als hier in Nederland. Wij hebben van de week onze laatste week met het project Kunst. Donderdagavond mogen papa en mama enzo komen kijken. Het is wel heel erg mooi geworden.
nou de groetjes van ons allemaal en we denken aan je !
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Chiel, Christa en Cas
-
24 Februari 2013 - 20:17
Jeanet:
He Anne,
Wel blijven schrijven hoor iedere week, want het is zo leuk om te lezen wat je allemaal meemeaakt.
De volgende keer moet je maar met regen echte gele klompen aan trekken, want dan heb je natuurlijk nog meer bekijks.
Wij hadden hier weer vandaag een kleine witte wereld! Mooi hoor!
De vakantie zit er weer op, dus morgen weer lekker aan de slag!
Leuk van die leerlijn!
Dat gaat vast helemaal goed komen!
Jammer hoor dat je geen postadres hebt, maar ja via de mail gaat het lekker snel!
Het is hier al een gezllige bende met al die verhuisdozen, die heb ik van de week al lekker een beetje ingepakt! Maar er komen er nog veeeeeeel meer bij, help!
Nou geniet ze deze week en ik kijk weer uit naar je verhaal!
Gr Jeanet
-
25 Februari 2013 - 17:59
Hage En Liesbeth:
Hoi Anne,
Ook al reageren we niet iedere keer, we lezen wel alles van je! Hier gaat alles prima. We snakken naar het voorjaar de zon en de voorjaarsbloemen. Wat fijn dat het met Loulou beter gaat, is haar moeder ook ziek? Is het bij jullie nu ook voorjaar?
Ja juf zijn valt niet altijd mee, maar je bent zeker op de goede weg. Als je het zelf fijn vind zoals het gaat vinden de kinderen dit ook altijd. Maar altijd positief blijven is een hele opgaaf....
Kun je nog eens wat meer vertellen over de mensen in Haiti, hoe ze leven, geloven scholing werk enz.?
Kun je nog een beetje zondag houden? (is natuurlijk weer een vraag van mij)
heel veel sterkte en hartelijke groeten,
Hage -
26 Februari 2013 - 10:30
Anita Jansen:
Heee Anne,
Wat super leuk om elke week te lezen wat je allemaal meemaakt! Ook hele heftige dingen zeg tjonge!
Goed om te lezen dat het goed met je gaat! Wel jammer dat we je 23 maart op de trainingsdag moeten missen hoor!!
Meid succes daar en het gaat je goed!
Liefs ANita -
27 Februari 2013 - 20:17
Betty De Jong:
Hoi Anne.
Leuk om weer eens wat over je te lezen!
Leuk hoor, hoe jij je leerlingen weet te motiveren.
Hebben de mensen daar geen behoefte aan ook zulke leuke laarsjes?
Wij zijn na een week voorjaarsvakantie weer aan het werk gegaan.
Het was best koud de laatste weken maar nu wordt het beter.
De lente plantjes komen al goed boven de grond uit.
Op dit moment heb ik 5 kinderen uit de groepen 3 in de RT.
Je weet vast nog wel wie dat zijn.
Het goede voor jou!!!
Grrrrrrroet Betty de Jong
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
