Veelkleurig!
Blijf op de hoogte en volg Anne
21 Juli 2013 | Haïti, Passe Catabois
Lieve en trouwe lezers,
Wat is het bijzonder om steeds weer te merken dat jullie blijven lezen. Elke week opnieuw krijg ik weer reacties te lezen en deze keer konden Bettina en Desiree ervaren hoe leuk dat is. We willen jullie daar voor bedanken! Want niet alleen de reacties zijn fijn om te lezen, maar ook dat we via andere wegen weten dat jullie meelezen doet ons goed.
We genieten nog steeds allemaal van het samenzijn en voor mij is het soms ook erg vreemd om dit te beseffen. Ik ben Desiree en Bettina beiden dankbaar dat ze deze reis hebben willen maken om mij en het land te komen opzoeken. De weken gaan niet sneller voorbij, want de sleur is weg! En toch kan je daar ook wel eens naar terug verlangen, dat is vast herkenbaar. Een ritme in je dagelijks leven is ook prettig en dat maakt voor mij de dingen hier soms ook dubbel: ik geniet van mijn vriendinnen, maar bedenk ook dat dit mijn laatste dagen zijn in het nu o zo vertrouwde leven in Passe Catabois. Daarbij stil staan is nu anders, dan in mijn uppie met de zeeën van denktijd. Gelukkig had ik deze week wel momenten in de klas dat de meiden helemaal stil en zelfstandig aan het werk waren en ik naar hen kon kijken met de gedachte: wat hebben we samen een bijzondere tijd gehad. Wat was het leerzaam voor ons alle vier, we hebben veel gedeeld met elkaar, gelachen en geschreeuwd. En nu breekt de laatste schoolweek aan. Maandagmiddag komen beiden ouders in de klas kijken naar al het werk wat we hebben gedaan en natuurlijk om de rapporten samen met de meiden in te zien.
In de afgelopen week zijn we op school ook begonnen met ons laatste thema. Veelkleurig Nederland! Een thema wat mij na aan het hart ligt en waar ik deze meisjes ook graag wat over wil vertellen. Ze hebben even in Nederland gewoond en op school gezeten, maar zoals ik Haiti nog lang niet ken, zo kennen zij de veelzijdigheid van ons Nederland niet. En daar horen toch ook al de verschillende culturen bij? We kijken naar afleveringen van o.a. het Klokhuis waarin uitgelegd wordt hoe al die diversiteit in ons kleine landje ontstaan is. Over de koloniën, de gastarbeiders en vluchtelingen. Met de Bijbelvertellingen luisteren we naar de geschiedenis van Ruth die ook als vreemdeling in Bethlehem kwam wonen. Hoe gaan wij met onze buren en naasten om die vanuit een ander land hier zijn gekomen? En met mensen die anders denken? Verdraagzaamheid was één van de termen in een woordzoeker van de leerlingen. Iets waar we allemaal wel weer eens aan mogen denken. Inclusief ikzelf: hoe kijk ik naar mijn naaste hier in Haiti? Hoe ga ik met hen om? Als domme mensen of als gelijkwaardige schepsels?
In elk geval verdragen Bettina, Desiree en ik elkaar nog prima! We genieten van alle kleine geluksmomentjes. Zoals het weer samen kunnen zingen bij de piano wat Desiree en ik graag doen. De verhalen die Desiree en Bettina vertellen vanuit het ziekenhuis en het eten wat ik mag koken en waar we allen van smullen.
Wij wensen jullie allemaal een open-minded week toe, laat je verrassen door mensen en stel je open voor nieuwe ervaringen.
Zonnige groeten van ons! (En yes! eindelijk komt die zonnigheid nu ook letterlijk bij jullie aan!)
Wat is het bijzonder om steeds weer te merken dat jullie blijven lezen. Elke week opnieuw krijg ik weer reacties te lezen en deze keer konden Bettina en Desiree ervaren hoe leuk dat is. We willen jullie daar voor bedanken! Want niet alleen de reacties zijn fijn om te lezen, maar ook dat we via andere wegen weten dat jullie meelezen doet ons goed.
We genieten nog steeds allemaal van het samenzijn en voor mij is het soms ook erg vreemd om dit te beseffen. Ik ben Desiree en Bettina beiden dankbaar dat ze deze reis hebben willen maken om mij en het land te komen opzoeken. De weken gaan niet sneller voorbij, want de sleur is weg! En toch kan je daar ook wel eens naar terug verlangen, dat is vast herkenbaar. Een ritme in je dagelijks leven is ook prettig en dat maakt voor mij de dingen hier soms ook dubbel: ik geniet van mijn vriendinnen, maar bedenk ook dat dit mijn laatste dagen zijn in het nu o zo vertrouwde leven in Passe Catabois. Daarbij stil staan is nu anders, dan in mijn uppie met de zeeën van denktijd. Gelukkig had ik deze week wel momenten in de klas dat de meiden helemaal stil en zelfstandig aan het werk waren en ik naar hen kon kijken met de gedachte: wat hebben we samen een bijzondere tijd gehad. Wat was het leerzaam voor ons alle vier, we hebben veel gedeeld met elkaar, gelachen en geschreeuwd. En nu breekt de laatste schoolweek aan. Maandagmiddag komen beiden ouders in de klas kijken naar al het werk wat we hebben gedaan en natuurlijk om de rapporten samen met de meiden in te zien.
In de afgelopen week zijn we op school ook begonnen met ons laatste thema. Veelkleurig Nederland! Een thema wat mij na aan het hart ligt en waar ik deze meisjes ook graag wat over wil vertellen. Ze hebben even in Nederland gewoond en op school gezeten, maar zoals ik Haiti nog lang niet ken, zo kennen zij de veelzijdigheid van ons Nederland niet. En daar horen toch ook al de verschillende culturen bij? We kijken naar afleveringen van o.a. het Klokhuis waarin uitgelegd wordt hoe al die diversiteit in ons kleine landje ontstaan is. Over de koloniën, de gastarbeiders en vluchtelingen. Met de Bijbelvertellingen luisteren we naar de geschiedenis van Ruth die ook als vreemdeling in Bethlehem kwam wonen. Hoe gaan wij met onze buren en naasten om die vanuit een ander land hier zijn gekomen? En met mensen die anders denken? Verdraagzaamheid was één van de termen in een woordzoeker van de leerlingen. Iets waar we allemaal wel weer eens aan mogen denken. Inclusief ikzelf: hoe kijk ik naar mijn naaste hier in Haiti? Hoe ga ik met hen om? Als domme mensen of als gelijkwaardige schepsels?
In elk geval verdragen Bettina, Desiree en ik elkaar nog prima! We genieten van alle kleine geluksmomentjes. Zoals het weer samen kunnen zingen bij de piano wat Desiree en ik graag doen. De verhalen die Desiree en Bettina vertellen vanuit het ziekenhuis en het eten wat ik mag koken en waar we allen van smullen.
Wij wensen jullie allemaal een open-minded week toe, laat je verrassen door mensen en stel je open voor nieuwe ervaringen.
Zonnige groeten van ons! (En yes! eindelijk komt die zonnigheid nu ook letterlijk bij jullie aan!)
-
21 Juli 2013 - 16:58
Joëlle:
Lieve Anne,
Zo af en toe lees ik je berichten eens (en dan gelijk een paar achter elkaar ;)) en net ook weer.
Wat mooi om te lezen allemaal! Heel gaaf! Je hebt heel wat mogen betekenen (en nog :) voor de mensen daar en de kids aan wie je lesgeeft. Wat een ervaring en een avontuur moet dat zijn!
Leuk, om zo af en toe eventjes mee te mogen lezen met je belevenissen daar, in 'verweggiestan'
En bijzonder om te lezen over hoe je met God leeft, Hem erbij betrekt.
Heel veel zegen deze weken nog! Geniet met volle teugen en weet je geborgen in God, die jou dag aan dag draagt, je overvloedig zegent en je alle kracht en vreugde geeft die je nodig hebt en nog meer dan dat.. :)
Wat je 'gezaaid' hebt, zal zijn vruchten zeker afwerpen...
Liefs,
Joëlle (v.d. Berg) -
21 Juli 2013 - 17:21
Fam. Van Rijk:
Hoi hoi!!!!!!!!!!!!!!!
De laatste schoolweek voor jou... sterkte ermee! Alles afronden en wat heerlijk dat je zo kunt terugkijken: ze zijn zelfs zelfstandig aan 't werk! Wat zijn ze dus gegroeid in 't afgelopen jaar... tof om ze dan zo aan 't werk te zien! Nog heel veel plezier met je veelkleurig Hollandse thema ;)
Liefs en tot gauw in Renswoude!
De Van Rijkies -
21 Juli 2013 - 19:06
Francijn :
Dag Anne, heel even had ik het moeilijk om de piano te zien die jaren in ons huis stond, maar ben blij dat jullie het fijn vinden om er bij te zingen.
Geniet nog van de laatste dagen en misschien zien we je nog eens, je bent altijd welkom.
Goede reis,
Anton en Francijn -
21 Juli 2013 - 19:17
Jeanet:
Hoi Anne,
Al weer bijna voorbij je tijd op school, geniet er nog maar even van.
Fijn hoor dat je kunt zien dat de meisjes zo zijn vooruitgegaan.
Nog een hele fijne tijd!
Groetjes vanuit een zonnig veenendaal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
