Emoties
Blijf op de hoogte en volg Anne
26 Mei 2013 | Haïti, Passe Catabois
Beste meelevende lezers,
Bedankt weer voor al die leuke reacties en bemoedigende woorden. Helemaal niet verdiend, maar steeds weer van jullie ontvangen en het doet mij heel goed. Wat ik ook zo gaaf vind zijn al de kaarten en groeten die mijn ouders mochten overbrengen vanuit Nederland, wauw! Maandagavond was ons laatste avondje samen op Haiti en toen verscheen de tas vol met berichtjes van overzee. Ik open ze één voor één, dus ben er nog niet doorheen. Maar wat ik tot nu toe heb gekregen en gelezen is heel erg gezellig, bedankt! Zo waren er ook wat tijdschriften over de troonswisseling meegekomen, prachtig om te zien hoe mooi en emotioneel die dag moet zijn geweest.
Deze schoolweek begon voor mij ook best emotioneel: maandag het besef dat de laatste uren waren aangebroken van Eriks, paps en mams aanwezigheid hier. En dinsdagochtend vroeg heb ik ze huilend uitgezwaaid toen ze wegreden. Het was zo ontzettend fijn en ik miste hen! Gelukkig is dat gemis nu weer ‘normaal’ gaan aanvoelen, zoals ik al die maanden hiervoor hen miste. En dan hoef ik tenminste niet bij elke gedachte aan hen in tranen te schieten, ik ben blij dat het mag en dat elke traan bewaard wordt, maar het is ook wel prettig om het gewone leven weer op te pakken dat afleiding brengt. Vanaf woensdag ging het wat dat betreft dus weer beter en het is ook heel fijn om de betrokkenheid van Joanne, Ben, Jacqueline en Anne-Marie te ervaren. Zo zijn we er echt samen voor elkaar. Ben heeft ook nog eens duidelijk herhaald hoe blij en tevreden hij is over het werk dat pap en Erik hier hebben verzet. En dat is natuurlijk altijd mooi om te horen!
Op woensdagmiddag schrokken we van een keiharde onweersknal en het heeft nog een tijdje gerommeld, maar helaas zonder regen. Donderdag is er wel een buitje gevallen. Ik begreep dat er in Nederland na te weinig regen, nu wel weer genoeg is gevallen?
In de klas zijn we weer met alle lessen begonnen en heeft de vakantie ons wat frisse moed gegeven. Gebed voor het werk dat we alle vier doen blijft van belang, want we blijven afhankelijk van Gods genade en vergeving, Zijn kracht en wijsheid. En dat geldt natuurlijk ook voor het werk in en om het ziekenhuis, want ook al de werkers daar hebben het niet makkelijk, maar weten zich gelukkig wel gesterkt door Degene die ons allen kan genezen.
Hartelijke groet, Anne
Bedankt weer voor al die leuke reacties en bemoedigende woorden. Helemaal niet verdiend, maar steeds weer van jullie ontvangen en het doet mij heel goed. Wat ik ook zo gaaf vind zijn al de kaarten en groeten die mijn ouders mochten overbrengen vanuit Nederland, wauw! Maandagavond was ons laatste avondje samen op Haiti en toen verscheen de tas vol met berichtjes van overzee. Ik open ze één voor één, dus ben er nog niet doorheen. Maar wat ik tot nu toe heb gekregen en gelezen is heel erg gezellig, bedankt! Zo waren er ook wat tijdschriften over de troonswisseling meegekomen, prachtig om te zien hoe mooi en emotioneel die dag moet zijn geweest.
Deze schoolweek begon voor mij ook best emotioneel: maandag het besef dat de laatste uren waren aangebroken van Eriks, paps en mams aanwezigheid hier. En dinsdagochtend vroeg heb ik ze huilend uitgezwaaid toen ze wegreden. Het was zo ontzettend fijn en ik miste hen! Gelukkig is dat gemis nu weer ‘normaal’ gaan aanvoelen, zoals ik al die maanden hiervoor hen miste. En dan hoef ik tenminste niet bij elke gedachte aan hen in tranen te schieten, ik ben blij dat het mag en dat elke traan bewaard wordt, maar het is ook wel prettig om het gewone leven weer op te pakken dat afleiding brengt. Vanaf woensdag ging het wat dat betreft dus weer beter en het is ook heel fijn om de betrokkenheid van Joanne, Ben, Jacqueline en Anne-Marie te ervaren. Zo zijn we er echt samen voor elkaar. Ben heeft ook nog eens duidelijk herhaald hoe blij en tevreden hij is over het werk dat pap en Erik hier hebben verzet. En dat is natuurlijk altijd mooi om te horen!
Op woensdagmiddag schrokken we van een keiharde onweersknal en het heeft nog een tijdje gerommeld, maar helaas zonder regen. Donderdag is er wel een buitje gevallen. Ik begreep dat er in Nederland na te weinig regen, nu wel weer genoeg is gevallen?
In de klas zijn we weer met alle lessen begonnen en heeft de vakantie ons wat frisse moed gegeven. Gebed voor het werk dat we alle vier doen blijft van belang, want we blijven afhankelijk van Gods genade en vergeving, Zijn kracht en wijsheid. En dat geldt natuurlijk ook voor het werk in en om het ziekenhuis, want ook al de werkers daar hebben het niet makkelijk, maar weten zich gelukkig wel gesterkt door Degene die ons allen kan genezen.
Hartelijke groet, Anne
-
26 Mei 2013 - 20:53
Truus Koster:
Hoi Anne,
Hou je taai!!! Ik kan je wel begrijpen hoor, afscheid nemen is ook niet mijn hobby!!!
Het allerbeste toegewenst daar hoor!!!
Vriendelijke groet,
Truus Koster -
27 Mei 2013 - 00:08
Truus:
Hoi Anne,
Fijn dat je het zo naar je zin hebt gehad met je ouders en broer. Nu nog een tijdje lekker werken met je kindertjes. En wachten op de komst van je vriendinnen. Geniet ervan meis!! Tot horens, je buurtjes van de Molenstraat;-)) -
27 Mei 2013 - 09:28
Jantine:
Beste Anne.
Fijne dat het weer zien met je ouders en broer zo goed verlopen is en dat ze weer veilig in Renswoude mochten terug keren.
Hoe lang blijf jij daar nu nog ,tot de start van de zomer vakantie ?
Afscheid nemen is altijd lastig maar jij ziet iedereen straks weer veilig terug, En hebt fijne herinneringen aan jullie vakantie daar samen hou dat vast.
fijn dat je vader en broer ook nog goed werk hebben kunnen verrichten.
hoe is het met je eventuele opvolgster is er al een geschikte kandidaat gevonden?
wij wensen je nog een fijne tijd toe.
Groetjes vanuit een vandaag zonnig Renswoude -
31 Mei 2013 - 16:08
Lisanne Wilderbeek:
Zet hem op Anne! De laatste maanden zijn aangebroken!
Jouw advertentie hangt bij mij op school in de kantine voor een nieuwe vervanging dus ik bazuin het rond op school!
dikke knuffel! -
03 Juni 2013 - 14:56
Jannet Versteeg:
Hoi Anne Afscheid nemen is altijd lastig,maar je bent alweer een weekje dichterbij je terugkeer naar Nederland.
Houd de moed er in voor je het weet loop je weer in Renswouw.
-
05 Juni 2013 - 11:15
Fam. Van Rijk:
Lieve Anne,
Wat is het toch moeilijk om afscheid te nemen... fijn dat het 'gemis' alweer zo voelt als voorheen en dat je weet dat je tranen bewaard worden... sterkte hoor!
Hartelijke groet uit Renswoude,
Frank en Greet
Janinka
Anke
Gerben
Sanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
