Eerste lesdagen - Reisverslag uit Passe Catabois, Haïti van Anne - WaarBenJij.nu Eerste lesdagen - Reisverslag uit Passe Catabois, Haïti van Anne - WaarBenJij.nu

Eerste lesdagen

Blijf op de hoogte en volg Anne

17 Januari 2013 | Haïti, Passe Catabois

Hoihoi daar!

Zondag 13 januari ben ik eerst samen met Anton en Janny naar de kerkdienst geweest. Was natuurlijk anders dan in de Koepelkerk, maar de dienst had toch weinig verrassingen. Alleen het staan… wanneer dat nu wel of niet moet is nog niet helemaal duidelijk zeiden Anton en ik al tegen elkaar. Er is een koor dat een aantal liederen zingt en er is samenzang. Er zijn drie oudsten en een dominee en alle mensen hebben zich uitgedost voor deze dienst. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik me op zondag ook wel extra opmaak en mijn mooiste goed aantrek, maar als je niets hebt, dan is het toch wel heel apart om te zien dat ze toch met een soort ‘nep-prinsessenjurken’ komen aanlopen. Natuurlijk fijn dat ze de kerkgang zo serieus nemen, maar het is wel een bijzonder aanblik. De preek ging over de bruiloft te Kana. Jezus veranderde water in wijn, Hij kan alles! Ook in ons leven kan Hij de omstandigheden veranderen die onmogelijk lijken te zijn. Deze boodschap haalde ik trouwens niet zelf uit de preek, maar kon Janny me vertellen. Het is wel heel gaaf om mee te kunnen lezen met de samenzang. Zelfs het meezingen gaat al een beetje en de woorden lijken best op het Frans en sommige liederen zijn denk ik ook Frans, waardoor ik ook gedeeltelijk weet wat ik zing. Kijk maar mee:
Alélouya mouin jouinn Jézu
Ké lonan nanm mouin chèché.
Jézu satisfè tout kè mouin
Sé pa san Li mouin sové.

En een andere die ik beter begrijp omdat het echt Frans is:
Je veux un coeur nouveau,
Le baptême d’en haut,
De feu, de foi, de charité,
Un coeur régénéré.

’s Middags zouden we misschien gaan zwemmen bij de rivier, maar er stond wat teveel wind waardoor je misschien kou kon vatten (verder was het warm zat!). Na de dienst had ik daarom tijd genoeg om met mijn ouders te skypen en de vorige weblogs te plaatsen + alle mail te lezen, leuk! Het was ontzettend fijn om even ‘thuis’ te zien en met mijn ouders te kunnen praten en ik weet dat dit wederzijds is. Ook ben ik lekker naar een ander stroompje geweest met de verpleegsters en hebben we lekker gelegen/gezeten/gelezen. Zij houden ook een weblog bij: carolineke.waarbenjij.nu ’s Avonds heb ik lekker pannenkoeken gegeten met de kids bij oma! :-D En over de nacht zal ik straks nog vertellen…

Op maandag 14 januari heb ik mijn eerste lesdag gehad en die is me goed bevallen. De meiden hebben geconcentreerd gewerkt en ik heb kunnen zien wat ze konden, al hoop ik dat het nog wel iets beter wordt naar mate de week vordert. Er is veel te doen, want ik vind dat ze weinig geautomatiseerd hebben. Als je in groep 5 ong. denkt te zitten, dan moet een sommetje 15-9 toch zo uitgerekend zijn… dus ik heb allemaal flitskaarten gemaakt om maar te stampen. Ook voor taal is er nog een hoop te doen, maar dat houdt mij lekker bezig.

Tussen de middag ben ik samen met Caroline en Ineke over de markt gelopen. Erg leuk om dat eens te doen! We hebben lekker wat fruit gekocht: citroenen en grapefruits (gele!), tomaatjes, uien en wortels als groente. Gisteravond had ik ook een boodschappenlijstje gemaakt voor de wachter van het ziekenhuis. Hij gaat de markt over om van alles te kopen voor ons, want als wij Hollanders er zelf naartoe gaan wordt je snel afgezet. Met het fruit en de groente ging het trouwens prima! Kost ook geen drol ten opzichte van de waarde ervan. In Nederland ben ik vaak wat knieperig, maar hier vind ik het helemaal niet erg om wat meer te betalen voor gezonde vitaminen. De 6 citroenen kostten bijv. 25 Gourdes, dat is 5 Haitiaanse doller en dat staat weer voor zo’n 0,65 Amerikaanse Dollar. Vanavond heb ik zelf lekker kunnen koken en ik had veel zin in de Hollandse Pot voor zover mogelijk: aardappeltjes, worteltjes, half uitje, paar zwarte boontjes en ik vond het een prima hutspot! Lekker wat tonijn erbij gebakken en zo heb ik genoten! Ondertussen weer eens jullie kaartjes doorgelezen, haha, ken de meesten nu uit mijn hoofd, maar dat geeft niets. Het mooie gebed in dichtvorm van Gert&Ada en Jan&Jenneke moet ik nog wel even oefenen hoor. En het lange verhaal van Brandine ken ik wel, maar niet letterlijk. ;-)

Tijdens het koken heb ik trouwens ook nog een ander matras uitgezocht in het gastenhuis, zodat ik die bovenop mijn eigen matras kan leggen en zo hopelijk mijn rug een wat betere rust kan geven. Na het eten heb ik even lekker ‘languit’ op de keukenstoelen gezeten voor mijn laptop om een aflevering van Kinderen geen Bezwaar te kijken. Die had ik in NL alvast gedownload en dat was nu even heerlijke ontspanning na deze intensieve dag. Ook nog even bij Caroline en Ineke gebuurt, maar daardoor zit ik nu met de vrees voor een vogelspin. Zij hebben er al één gesignaleerd, door hun ge-iiieeek kwam Léon om het dier dood te trappen, dus ik weet wat me t.z.t. te doen staat. Sorry voor alle dierenliefhebbers, maar er zijn nu eenmaal uitzonderingen. Je kunt ze eigenlijk beter laten leven, want ze zijn wel nuttig, maarja. Waarom? Omdat ze kakkerlakken op eten. Dus ik zit nog in twijfel of ik ga gillen of hem even lekker zijn gang laat gaan. In mijn huisje staat namelijk een feestmaal voor hem klaar, kakkerlakken genoeg. Afgelopen middernacht werd ik wakker om te plassen, maar wat een drama, overal zaten ze voor mijn idee. Heb er zes bespoten en toen ik mijn bed in kroop lag ik nog na te trillen van de schrik. Zij lagen hopelijk na te tollen van het gif… ieder z’n lot.

Ik ga maar eens even afwassen en daarna mijn bedje in, die ik nog moet opmaken met mijn nieuwe matras. Jullie horen hoe het is bevallen… uuuhhh, hoe het heeft gelegen (bij een bed kan dat woord zo dubbelzinnig opgevat worden hè).

Ondertussen is het al donderdag en we hebben met elkaar hard gewerkt op school. Behoorlijke achterstand, veel gaten in hun leerlijn, dus veel te doen. Best wel een klus denk ik en soms ook pfff... maar ik zal de moed erin houden, doen zij namelijk ook. Ze zijn erg gemotiveerd en vooral heel goed in concentreren. Daar kunnen veel Nederlandse kinderen wel wat van leren vind ik, of dat nu aan het voedsel ligt in NL... daar ga ik nog wel eens over zitten meimeren denk ik. Want niet alleen de speciale plakkertjes-kinderen lijken te stijgen door waarschijnlijk al de toegevoegde bestanddelen in ons voedsel, maar ook de concentratieproblemen komen vaker de kop op steken. En deze meiden kunnen zo een uur helemaal stil zijn, zoals vandaag: half uur stil schrijven, half uur stil lezen. Echt top!

Vanmiddag gegymd op het grasveld voor het gastenhuis. Ik denk: een uur is wel zo lekker, er stonden maar 45 minuten voor in het rooster. Maar nu snap ik waarom: het is haast niet uit te houden zo midden in de zon! Super heet en dan is tikkertje eventjes leuk maar al snel erg vermoeiend. Dus dat wordt volgende week denk ik toch wat korter... ;-)

Mijn bedje slaapt trouwens beter met het nieuwe matras, dus dat is goed bev.. gelukt!

Ik ga eens wat foto's bij de reisverslagen proberen te stoppen. Leuk al die reacties hier en op Facebook, bedankt hoor!

Veel liefs, Anne

  • 17 Januari 2013 - 22:02

    Marjolein:

    Hee lieve Anne!

    Jeee. Wat een verhaal al weer! Vies heh? Die kakkerlakken!
    Mocht je nog in dubio zitten over wat te doen met n vogelspin als je m tegenkomt..
    Absoluut vermoorden! Haha. Ze kunnen bijten!
    Wil je de meiden n dikke knuffel van me geven?
    Liefs!

  • 17 Januari 2013 - 22:10

    Karin:

    Heej Anne,

    Wat een heerlijk herkenbaar verhaal! Wat gaaf dat je nu echt begonnen bent met het lesgeven!
    En........iuew.....die kakkerlakken en vogelspinnen daar griezel ik altijd van......alleen al bij het
    lezen!! Kun je nagaan wat het moet zijn als ze echt op je kamer rondlopen!!!

    Ik vind je super dapper!! En blijf je zeker volgen!!
    Heel veel succes en Gods zegen!! Weet dat jij het verschil maakt!!

    Liefs Karin (moeder van Marjolein)

  • 17 Januari 2013 - 23:38

    Esmeralda En Hein:

    haha Anne, wat een heerlijk verhaal weer. Hier hou ik van: hoe je het schrijft!!! hahaha...... ik weet je zit ver weg, maar het lijkt nu eigenlijk weer heel dichtbij. Tja waar je nu voor moet gaan kiezen: vogelspin of kakkerlakken???????????Iekkkkkkkkk ik zou het niet weten. Maar even gegoogled:tegen kakkerlakken hier wat tips:
    Houd de keuken schoon om een kakkerlakkenplaag tegen te gaan.
    Vaak luchten helpt, omdat de kakkerlak niet van tocht houdt. Ook een lagere temperatuur in huis, vooral in keuken en badkamer, werkt preventief.
    U kunt de verspreidingsmogelijkheden van de kakkerlakken beperken door kieren en spleten te dichten. Ventilatieopeningen kunt u voorzien van kunststof roosters of een nylonkousje (heb je die zeker net in Renswou achtergelaten??).
    En ook even naar de vogelspin gekeken: die schijnt niet gevaarlijk te zijn..........ehhh nou ben ik niet bang van spinnen, integendeel, dus ik zou voor de spin gaan en die als je huisdier gaan beschouwen en die de boel nog lekker schoon houdt ook...... nou wat een wijsheid weer! Niet in paniek raken, maar gewoon Anne blijven.....dat is de beste oplossing! Meisie hou je haaks, kus van Esmeralda

  • 17 Januari 2013 - 23:56

    Marianne:

    Wat een verhalen Anne! Leuk hoor! Ik lees zo tussen de regels door dat het ook behoorlijk wennen is.. En vies zeg die kakkerlakken.. Die hadden wij (gelukkig) niet zo veel in Kenia, en anders sprong Gerdina altijd heel snel op om ons van de beesten te ontdoen, daar was ik dan altijd wel weer blij mee, scheelde mij weer, hihi. Ik hoop dat je ook een leuke band met alle mensen daar kan ontwikkelen, dat maakt het daar waarschijnlijk dan allemaal makkelijker en natuurlijk een stuk gezelliger! :)
    Bedankt ook nog voor je reactie op mijn berichtje. :) Ik snap echt wel een beetje hoe je je voelt, dus vind het ook leuk om te zien/lezen hoe jij met alle veranderingen omgaat! Tis voor jou natuurlijk wel heel anders omdat je alleen bent, dat scheelt toch wel. Ik had altijd iemand om mee te praten, we maakten allebei hetzelfde mee, ondanks dat we allebei toch anders zijn.
    Nou meid, heel veel sterkte daar! Hou inderdaad de moed er goed in hoor! Gaat zeker weten helemaal goed komen daar! :)
    Knuffel, Marianne

  • 18 Januari 2013 - 07:29

    Kees & Lianne Baaij Thomas, Johan, Dani En Erika:

    Ha Anne,

    Ook hier in Lisse volgen we je trouw hoor en genieten erg van je verhalen!!
    Wat zal het allemaal wennen voor je zijn en wat fijn dat het zo goed gaat!!
    Wij zullen je best gaan missen hoor op de Heigraaf!!

    We hopen ook snel naar Afrika te gaan, maar weten nog niet wanneer.
    Het beste met je hoor en een extra knuffeltje van Erika!!

    gr. Kees & Lianne
    Thomas, Johan, Dani en Erika

  • 18 Januari 2013 - 10:04

    Marissa:

    hee Anne
    wat super leuk om je verhalen te lezen!
    heb je echt serieus vogelspinnen? echt, ik heb respect voor je! en die kakkerlakken.... brrr.:)

    xx

  • 19 Januari 2013 - 12:37

    Jantine Van De Glind.:

    Hallo Anne.

    Wat schrijf je dat allemaal mooi op. het is net of je er echt bij bent.Vieze beesten he Die kakkerlakken.
    We zijn ze ooit tegen gekomen in de vakantie huisje op Grand Canaria.Maar je hebt al wat tips gekregen las ik.hopenlijk helpen die.
    Succes met de lessen en de sport les mischien volgende keer wat meer de schaduw opzoeken maar wel lekker blijven bewegen met ze.
    Leuk om ook iets over de kerk dienst te lezen.Wat is nu eigenlijk de voertaal op Haiti of is het haitiaans.(dit schrijf je vast anders).
    Veel liefs en gods zegen over alle dingen daar .

    groetjes jantine van de Glind.

  • 28 Januari 2013 - 14:25

    Karin:

    Hé die Anne, zoals je merkt loop ik steeds een aantal verslagen achter maar ik hoop het een keer in te halen hoor :p Goed dat je zo goed voor jezelf zorgt qua vitaminen, ontspanning en een nieuw matras, dat is belangrijk. Leuk dat de eerste dagen erop zitten. Viel het mee? Succes met filosoferen maar hou het rustig in je koppie! Liefs Karin

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anne

Schrijven... een manier om mijn gedachten te ordenen, maar ook om mijn ervaringen te delen. En aangezien kinderen mij vaak de meest mooie momenten van mijn leven geven, zijn zij mijn grootste inspiratiebron. Ik deel het graag, zodat ook jullie hen waarderen. Niet als 'schattig' en 'zorgeloos', maar als 'waardevol' en 'onmisbaar'. Zij geven het leven kleur, laten ons met andere ogen kijken en nemen je mee op reis naar de wereld achter onze planningen en verwachtingen. Een reis naar de échte realiteit. ---------- Vanaf half januari 2013 ging ik op reis naar Haiti. Daar gaf ik drie geadopteerde meisjes Nederlands basisonderwijs, zodat hun ouders zich kunnen blijven inzetten voor de lokale bevolking. Hen medische hulp geven, maar ook alle andere hulp die binnen handbereik ligt. Mijn ervaringen staan beschreven in het dagboek Passe Catabois. ----------

Actief sinds 03 Sept. 2012
Verslag gelezen: 586
Totaal aantal bezoekers 69871

Voorgaande reizen:

10 Augustus 2015 - 10 Augustus 2017

Samen ontdekken

02 September 2013 - 18 Juli 2014

Juffie in een dorpie

14 Januari 2013 - 31 Juli 2013

Passe Catabois

Landen bezocht: