Extra editie n.a.v. boek: De Wintertuin, K. Hannah

Jullie weten ondertussen al aardig wat over hoe ik mijn leven hier op Haiti invulling geef. Ik bedank jullie voor de aansporingen om toch echt vast te houden aan het genieten en te beseffen dat deze ervaring mijn leven verrijkt. Soms vind ik het lastig om die mooie woorden goed tot me te nemen. Want het zorgt ook voor een soort druk: nu ben je hier, dus nu moet je hiervan genieten en haal eruit wat erin zit. Maar ik weet dat ik er zo niet mee om hoef te gaan. De ervaringen die ik hier opdoe, hoe klein en onbelangrijk ook, zullen een plekje krijgen in mijn hart. Ze zullen mijn leven verrijken. En misschien loop ik wel wat mis. Haal ik niet alle ervaringen uit deze reis en belevenis die erin zouden kunnen zitten. Daar wil ik me echter geen zorgen over maken. Elk moment kan op zoveel diverse manieren ingevuld worden. Dat geldt hier, maar dat geldt ook in Nederland. Hoe leef jij je leven? Hoe geeft u er invulling aan?

Ik lees hier meer dan thuis. Boeken lezen is nu niet bepaald iets ‘typisch Haitiaans – moet je echt doen als je daar heengaat’. Maar dat geeft niet: ook die momenten zijn voor mij een verrijking. Zo heb ik nu het boek ‘De Wintertuin’ uitgelezen. Van mij hoef je het niet te lezen, maar de les die ik eruit heb getrokken wil ik wel heel graag delen. Ik hoop dat u en jij ertoe worden aangespoord. Om niet alleen het leven te leven zoals je dat gewend bent. Met alle bitterheid van vroeger die je geaccepteerd hebt als ‘pijn uit het verleden’. Met de manier waarop je met mensen omgaat zoals je dat altijd hebt gedaan, terwijl je weet dat het ook anders zou moeten kunnen. Besef dat ieder mens een keus kan maken om verandering te brengen in de manier waarop je met het verleden en met je naaste mensen omgaat. Onthoud dat als jij het graag anders wilt, jij ook bereid moet zijn om een stuk van jezelf bloot te geven en misschien de eerste stap moet zetten (ook al vind je dat niet terecht). En weet ook dat het ‘liefhebben van elkaar’ het hoogste goed is, naast het ‘liefhebben van God’. Ook wanneer je het eerste betwijfelt of daar geen boodschap aan denkt te hebben, blijft dat eerste iets waar je het vast en zeker mee eens bent. Kies ervoor om de liefde nieuw leven in te blazen, voordat het te laat is.

Een ‘zware preek’, maar iets wat ik jullie op het hart wil drukken. Op deze afstand besef ik meer en meer hoeveel invloed familiebanden hebben op het leven. Hoe dankbaar ik ben dat ik met al mijn ooms, tantes, neven, nichten, broer en ouders een verhouding heb zonder barsten. Natuurlijk zijn er soms scheurtjes, maar die laten we niet verder uitlopen en proberen we te plakken. Ik durf hen allen recht in de ogen te kijken. Lukt het u en jou ook?

Voel je je geraakt of aangesproken? Luister dan eventueel ook dit lied: Hoe kan ik verder leven – Marcel & Lydia Zimmer. Het is vast op YouTube te vinden.
(Ik lijk net zo’n online psycholoog nu hè, ;-). Weet dat ik dat niet ben en zo ook niet bestempeld hoef te worden, dat het gewoon uit mijn mens-zijn voortkomt. En uit de inspiratie die ik hier opdoe.)