Post uit NL
Blijf op de hoogte en volg Anne
14 April 2013 | Haïti, Passe Catabois
Beste lezer,
Het is warm! Maar we hebben deze week gelukkig ook drie keer een nacht gehad waarin regen is gevallen, bijzonder fijn! Dus het gras kan weer een beetje aangroeien en weggegeten worden door de dieren. Ik merk dat ik gewend begin te raken aan de prachtige natuur hier, dat is jammer, want het zou zo goed zijn als ik me er over blijf verwonderen. Het is wel leuk om te ontdekken dat ik me nu meer de kleine dingen opvallen, zoals gele, witte en blauwe vlinders. Als mijn ouders en Erik er zijn dan zal ik me vast weer kunnen laten verbazen door al het grootste. Want o, wat zie ik er naar uit dat zij over een maand hier bij me zijn. Lekker samen gaan wandelen en om ons heen kijken. Maar vooral weer samenzijn als gezin. Daar raak ik namelijk niet aan gewend: los te zijn van hen. Dat is iets wat maar blijft knagen: daar wil ik het liefste zijn.
Schoolweek
Deze week hebben we samen weer veel geleerd. De meiden in allerlei educatieve zaken, maar vooral ook in sociaal-emotioneel opzicht. En dat is bij mij net zo. Door zo intensief met elkaar te werken, leer je elkaar steeds beter kennen en begrijpen. Soms begrijpen we elkaar juist niet en verbaas ik me ergens over. De laatste dagen van de week ben ik daarom juist weer goed gaan letten op de manier waarop we tegen elkaar praten. Door beleefd ‘dankjewel’ en ‘alsjeblieft’ of ‘graag’ te zeggen klinken zinnen een stuk vriendelijker, zelfs als je eigenlijk boos bent. Het ‘sorry zeggen’ gaat stapje voor stapje beter en daar ben ik wel heel blij om, zo maken we de dingen weer goed en ik merk ook dat het voor de meiden echt een deur is naar ‘nu kan ik me weer netjes gedragen’. Anders blijven ze in de bui hangen.
Nieuwe mensen en nieuwe berichten
In de afgelopen week hebben Marianne, Joanne en Berdine hun plekje in het gastenhuis ingenomen. Het is leuk om weer nieuwe mensen te mogen begroeten en te merken hoe Joanne geniet om haar zus en moeder te laten zien wat haar werkplek is. De soep waar Marjolein over tipt ga ik vanavond proeven, maar het ruikt al heerlijk: bonensoep! Naast het welkome gezelschap, hadden deze dames ook nog wat anders meegebracht. Post uit Nederland! Ik heb een prachtig gedicht van mijn ouders gekregen op een kaart. De woorden die het minst creatief zijn, zijn toch het meest waardevol: “Hou van je vrienden en familie met je hele wezen. Zij zijn het belangrijkste deel van je leven.” De kaart rook heerlijk, niet gek: want er zat een zakje tuinkers-zaadjes bij. Deze moet ik nog even op natte watjes laten groeien, een lekkernijtje om van te gaan genieten!
De volgende avond kreeg ik nóg een keer bericht uit Renswoude. En nu van de familie Boonzaaijer, ontzettend leuk! Met een heerlijk ruikend geurzakje genaamd ‘Vintage Berry’. Mmmm! Heel erg leuk dat dit zo geregeld kon worden.
Maandagmiddag werden we direct uitgenodigd bij de familie Bakker, want Berdine was jarig! We hebben heerlijke cake kunnen eten, straciatella en roomboter. Het is zo bijzonder, dat ik het gewoon moét vertellen, ook al denk jij misschien: okeeeej, Anne.
Er zullen in de komende week twee oogartsen hier in het ziekenhuis werken om mensen te helpen. Zij trekken samen de wereld rond naar ontwikkelingslanden om bij klinieken te komen helpen met oogproblemen. Een week doen ze consulten, dan gaan ze er even tussenuit en even laten komen ze weer terug om operaties en behandelingen uit te voeren.
Advertentie
Zaterdag hebben Rob en ik de nieuwe advertentie geschreven om door te sturen naar eindejaars-studenten en afgestudeerden van de Pabo’s in Ede en Gouda. We hopen zo weer een nieuwe leerkracht te vinden die hier vanaf augustus aan de slag wil gaan met de meiden. Ik ben benieuwd naar de reacties en we hopen dat er een welwillende tussen zit die deze uitdaging aan wil gaan. Bidden jullie alsjeblieft mee? Het is van groot belang voor hun ontwikkeling dat de meiden dit intensieve Nederlandse onderwijs blijven ontvangen.
Tot slot
Ook deze woorden van het gedicht van Susan Polis Schutz wil ik delen met jullie om met je mee te dragen in de komende week. Het helpt je om mensen die je ontmoet op een vriendelijke en liefdevolle manier te benaderen, weet dat ook zij beelddragers van God zijn – net als jij!
“Wees eerlijk tegen mensen en geniet van het goede in hen.”
Groetjes van Anne
P.s. De bonensoep was lekker! Ik heb het gegeten alsof ik in een restaurant zat en mijn voorgerechtje kreeg – ook al was het nu na de maaltijd. ;-)
Het is warm! Maar we hebben deze week gelukkig ook drie keer een nacht gehad waarin regen is gevallen, bijzonder fijn! Dus het gras kan weer een beetje aangroeien en weggegeten worden door de dieren. Ik merk dat ik gewend begin te raken aan de prachtige natuur hier, dat is jammer, want het zou zo goed zijn als ik me er over blijf verwonderen. Het is wel leuk om te ontdekken dat ik me nu meer de kleine dingen opvallen, zoals gele, witte en blauwe vlinders. Als mijn ouders en Erik er zijn dan zal ik me vast weer kunnen laten verbazen door al het grootste. Want o, wat zie ik er naar uit dat zij over een maand hier bij me zijn. Lekker samen gaan wandelen en om ons heen kijken. Maar vooral weer samenzijn als gezin. Daar raak ik namelijk niet aan gewend: los te zijn van hen. Dat is iets wat maar blijft knagen: daar wil ik het liefste zijn.
Schoolweek
Deze week hebben we samen weer veel geleerd. De meiden in allerlei educatieve zaken, maar vooral ook in sociaal-emotioneel opzicht. En dat is bij mij net zo. Door zo intensief met elkaar te werken, leer je elkaar steeds beter kennen en begrijpen. Soms begrijpen we elkaar juist niet en verbaas ik me ergens over. De laatste dagen van de week ben ik daarom juist weer goed gaan letten op de manier waarop we tegen elkaar praten. Door beleefd ‘dankjewel’ en ‘alsjeblieft’ of ‘graag’ te zeggen klinken zinnen een stuk vriendelijker, zelfs als je eigenlijk boos bent. Het ‘sorry zeggen’ gaat stapje voor stapje beter en daar ben ik wel heel blij om, zo maken we de dingen weer goed en ik merk ook dat het voor de meiden echt een deur is naar ‘nu kan ik me weer netjes gedragen’. Anders blijven ze in de bui hangen.
Nieuwe mensen en nieuwe berichten
In de afgelopen week hebben Marianne, Joanne en Berdine hun plekje in het gastenhuis ingenomen. Het is leuk om weer nieuwe mensen te mogen begroeten en te merken hoe Joanne geniet om haar zus en moeder te laten zien wat haar werkplek is. De soep waar Marjolein over tipt ga ik vanavond proeven, maar het ruikt al heerlijk: bonensoep! Naast het welkome gezelschap, hadden deze dames ook nog wat anders meegebracht. Post uit Nederland! Ik heb een prachtig gedicht van mijn ouders gekregen op een kaart. De woorden die het minst creatief zijn, zijn toch het meest waardevol: “Hou van je vrienden en familie met je hele wezen. Zij zijn het belangrijkste deel van je leven.” De kaart rook heerlijk, niet gek: want er zat een zakje tuinkers-zaadjes bij. Deze moet ik nog even op natte watjes laten groeien, een lekkernijtje om van te gaan genieten!
De volgende avond kreeg ik nóg een keer bericht uit Renswoude. En nu van de familie Boonzaaijer, ontzettend leuk! Met een heerlijk ruikend geurzakje genaamd ‘Vintage Berry’. Mmmm! Heel erg leuk dat dit zo geregeld kon worden.
Maandagmiddag werden we direct uitgenodigd bij de familie Bakker, want Berdine was jarig! We hebben heerlijke cake kunnen eten, straciatella en roomboter. Het is zo bijzonder, dat ik het gewoon moét vertellen, ook al denk jij misschien: okeeeej, Anne.
Er zullen in de komende week twee oogartsen hier in het ziekenhuis werken om mensen te helpen. Zij trekken samen de wereld rond naar ontwikkelingslanden om bij klinieken te komen helpen met oogproblemen. Een week doen ze consulten, dan gaan ze er even tussenuit en even laten komen ze weer terug om operaties en behandelingen uit te voeren.
Advertentie
Zaterdag hebben Rob en ik de nieuwe advertentie geschreven om door te sturen naar eindejaars-studenten en afgestudeerden van de Pabo’s in Ede en Gouda. We hopen zo weer een nieuwe leerkracht te vinden die hier vanaf augustus aan de slag wil gaan met de meiden. Ik ben benieuwd naar de reacties en we hopen dat er een welwillende tussen zit die deze uitdaging aan wil gaan. Bidden jullie alsjeblieft mee? Het is van groot belang voor hun ontwikkeling dat de meiden dit intensieve Nederlandse onderwijs blijven ontvangen.
Tot slot
Ook deze woorden van het gedicht van Susan Polis Schutz wil ik delen met jullie om met je mee te dragen in de komende week. Het helpt je om mensen die je ontmoet op een vriendelijke en liefdevolle manier te benaderen, weet dat ook zij beelddragers van God zijn – net als jij!
“Wees eerlijk tegen mensen en geniet van het goede in hen.”
Groetjes van Anne
P.s. De bonensoep was lekker! Ik heb het gegeten alsof ik in een restaurant zat en mijn voorgerechtje kreeg – ook al was het nu na de maaltijd. ;-)
-
14 April 2013 - 20:03
Truus Koster:
Lieve Anne,
We begrijpen het hoor, dat je als gezin bij elkaar wil zijn!
Hou nog even vol, ze zijn er bijna!
Je hebt echt schrijverstalent, hoe je zo beeldend alles kunt verwoorden! Knap !
We vinden het fijn om te lezen!
Vriendelijke groet,
Truus Koster
Frankrijk -
14 April 2013 - 22:21
Esmeralda En Hein:
Hallo Anne,
wat leuk was het vanmiddag om elkaar even te zien en te spreken! Het overviel me een beetje dus een echt gesprek werd het niet, maar evenwel was het heel erg leuk. Je ouders en Erik kijken er ook naar uit om naar je toe te gaan. Erik kreeg vanmiddag ook zijn prik van Jet...... volgens mij houdt ie niet zo van spuit en naald:).......
Wij gaan heerlijk slapen, welterusten!
groeten uit Overberg -
14 April 2013 - 22:36
Jannet Versteeg:
Hoi Anne,
Wij vinden het leuk om jouw verhalen te lezen en te horen hoe jij het leven in Haiti beleeft. Mooi dat je zo op jouw manier er kunt zijn voor de kinderen daar en ze ook nog van alles kunt laten leren.
Ze zullen je straks vast missen. Leuk voor je dat je ouders en Erik de mogelijkheid benutten om naar je toe te gaan, dan kun je later nog beter jouw belevenissen met ze delen. Anne het ga je goed en we kijken uit naar je volgende verhalen.
Groeten van Reijer en Jannet -
15 April 2013 - 19:53
Hage Nap:
Hoi Anne,
Hoi Anne
Opnieuw bedankt voor de inkijk in jouw wereldje. De wekelijkse blogs gaan onderhand gewoonte worden. Altijd lezen we ze met belangstelling. Wat zou ze nu weer meegemaakt hebben?
Misschien dat het andersom ook wel zo is. Vandaar dat ik wat over ons zal vertellen. Het begint hier eindelijk voorjaar te worden, voorzichtig beginnen de kastanjebomen uit te lopen, vogels gaan volop nestelen. Op dit moment hoor ik een merel het hoogste lied zingen. Prachtig!
Gisteren een bijzondere kerkdienst gehad, waarbij 3 kinderen van de fam Cluistra gedoopt werden.
Indrukwekkend , de trouw van God voor dit gezin en onze gemeente is geweldig.
In ons gezin gaat alles goed. allemaal voldoende werk. Allemaal gezond.
We hebben een aantal weken een moeder met kind(4 jaar) te logeren ivm crisisopvang. Hebben we eindelijk een meisje in ons gezin.(buiten de schoondochters natuurlijk). We voelen ons een beetje opa en oma zo. We wensen je heel veel sterkte en zegen toe.
Lieve groet vanuit de Molenstraat.
-
16 April 2013 - 22:09
Elske:
Hoi Anne,
geweldig om te zien hoe jij ook echt gaat
doen wat je ons op de PABO altijd al vertelde...!
Leuk om dit alles eens te lezen en nog veel sterkte en zegen toegewenst voor daar!
Groetjes je (ex)collega ;) Elske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
