Eerste halfjaar - Reisverslag uit Passe Catabois, Haïti van Anne - WaarBenJij.nu Eerste halfjaar - Reisverslag uit Passe Catabois, Haïti van Anne - WaarBenJij.nu

Eerste halfjaar

Blijf op de hoogte en volg Anne

30 Juni 2013 | Haïti, Passe Catabois

Lieve lezer,

Er is weer een week voorbij gegaan. Ging het snel voor u en jou? Voor mij verliep het wat anders dan gehoopt: dat rare gevoel in mijn maag op de motor was een voorteken. Van zondag t/m donderdag heb ik namelijk met diarree thuis gezeten. Toen ik op woensdag wel de kans zag om even mijn huis uit te gaan en te Skypen met mijn moeder, heb ik via Facebook gevraagd of mensen voor me wilden bidden. En dat gebeurde… dank daarvoor! De diarree is gestopt, ik voel me nog niet helemaal de oude, maar dat is ook niet zo gek na zo’n lange tijd ziek zijn. We zullen zien hoe de komende week zal verlopen. Ik hoop erg dat we vanaf nu weer het gewone ritme kunnen oppakken, want dit laatste maandje is zo voorbij en voordat ik het weet sta ik weer op Nederlandse bodem. En dat is erg fijn, maar ik wil toch eerst nog hier genieten van de meiden!

Toch zullen die laatste weken niet helemaal zijn zoals anders, want… volgende week hopen mijn twee vriendinnen Desiree en Bettina te arriveren. Zij gaan donderdag al uit Nederland weg om eerst te genieten van de hectiek in New York City en reizen vervolgens door naar het ontspanningsoord hier. Nouja, ontspanning… ik hoop het erg voor hen! Want als ik terugdenk aan de reis van mijn ouders, dan was het soms wel erg spannend juist! Maar Tortug Air, de luchtvaartmaatschappij voor de binnenlandse vluchten, is weer gestart met vliegen. Dus zij hoeven niet zo’n gevaarlijke rit in een bus door de binnenlanden te maken, maar kunnen er zo overheen vliegen en hopen hier zondagmiddag aan te komen.

Ondertussen heb ik een beetje teruggeblikt op dit eerste halfjaar van 2013. Hebben jullie dat ook al gedaan? Want dat is dus al weer voorbij na vandaag. Voor mij is het een tijd van bezinning, vorming, ontdekking en uitdagingen geweest. De ervaringen die ik hier heb opgedaan en de verhalen die ik heb gehoord hebben mijzelf rijker gemaakt en mijn denkbeelden aangevuld. Dat hele proces is gelukkig in vertrouwde handen geleid door Degene die altijd bij ons is, want zonder Hem zou ik van de ene naar de andere kant geslingerd zijn. Nu had ik wel mijn houvast. Hoe moeilijk situaties ook kunnen zijn, één ding staat altijd als een paal boven water en daar mag ik me aan vastklampen: God houdt van de hele wereld, van ieder mens, van mij. Die zekerheid gun ik iedereen, want als je dat mag weten en op Hem durft te vertrouwen, dan is dat telkens weer een troost. Ik weet ook dat ik nog heel veel te leren heb hierin, want meningen en opmerkingen van anderen zouden me dan minder moeten raken en dat doen ze nog steeds. Maar: zonder open te staan voor anderen (en dus ook pijn toestaan) kan je die ander ook niet liefhebben. Dus dat houd ik dan maar voor ogen.

Ik ben blij dat jullie het verslag van de vorige keer zo leuk vonden om te lezen, het was ook een mooie belevenis om over te schrijven! Deze week weer een verslag op een andere toon, maar hopelijk wel net zo waardevol om te lezen.

Een hartelijke groet en nogmaals dank voor jullie gebed,
Anne

  • 30 Juni 2013 - 19:35

    Marjolein:

    Prachtig gezegd Anne!! Als je geen pijn toestaat, kun je anderen ook niet liefhebben.
    Geniet van de laatste periode. Je zult het nog gaan missen!
    Heel veel sterkte!

    Liefs, Marjolein

  • 30 Juni 2013 - 21:53

    Gerina:

    Mooi geschreven, het half jaar is inderdaad snel gegaan, maar ik mis je ook hoor! Dus geniet nog even van de laatste tijd en dan kijk ik alweer uit naar een heerlijke ontmoeting met je gezellige lach, een vliegende frisbee en meikevers, goede gesprekken en onwijs mooie momenten. ;)
    Nee, na dit half jaar zijn we je heus nog niet vergeten!
    Dikke knuffel vanuit het prachtige Ede :)

  • 30 Juni 2013 - 23:16

    Karin:

    Lieve Anne,

    mooi dat je je zo geliefd weet. Ik hoop dat je het ook zo mag voelen, zeker in tijden als je je lichamelijk zo brak voelt. En ook al lijk je soms de weg kwijt te zijn, God overziet je leven en de omstandigheden. Houdt Hem in het oog, Hij houdt jij in het oog ;).

    Veel liefs en een knuffel!

    Karin

  • 01 Juli 2013 - 11:06

    Angela:

    Hee Anne,

    Ik heb niet al je verhalen gelezen, maar zo af en toe een verslagje meegepikt. Leuk om te lezen!
    Geniet van je laatste weken daar!

    Groetjes, Angela & de rest van de familie

  • 01 Juli 2013 - 13:01

    Jeanet:

    He Anne,

    Fijn dat je weer op de been bent!
    Probeer nog even te genieten van alles om je heen.
    Fijn dat je mag vertrouwen dat je nooit alleen bent, geweldig!
    Leuk dat je nog visite krijgt, ga er maar lekker van genieten!
    Veel liefs Jeanet

  • 01 Juli 2013 - 23:09

    Hage En Liesbeth:

    Hoi Anne,

    Inderdaad de tijd "vliegt", maar wij vliegen mee. elke dag 24 uur. Het lijkt wel bij het ouder worden dat het ook steeds sneller gaat. Lijkt... want nog steeds duurt een dag 24 uur. We hebben allemaal even veel tijd, maar het hangt er van af hoe we de tijd besteden. Een dag op bed lijkt langer te duren dan een dag werken is mijn ervaring. 10 minuten op de bus wachten lijkt langer te duren dan 10 minuten koffiedrinken. Conclusie: als je vind dat de tijd snel gaat ben je goed bezig geweest. En is het zo erg dat de tijd snel gaat? Als je je het eigendom weet van de Redder van de wereld dan komt er iets veel mooiers voor in de plaats, waar geen tijd meer is. Conclusie: kijk niet teveel achterom, maar vooruit!
    Sterkte bij alles, en nog een fijne tijd.
    Liefs Hage

  • 02 Juli 2013 - 14:35

    Fam. Van Rijk:

    Hey Anne,

    Ja: time flies!

    Wat fijn dat er verhoring op het gebed mocht zijn, wat een bemoediging! God is bij je, bij de meiden die je lesgeeft, God is daar, God is hier... geweldig!

    Sterkte nog even! Hopelijk sterk je snel weer wat aan! En natuurlijk een fijne tijd met je vriendinnen toegewenst!!!!!!!!

    Lieve groeten uit Renswoude,
    De Van Rijkies.

  • 02 Juli 2013 - 20:01

    Esmeralda:

    Hallo Anne,
    even een kort berichtje, wij hebben hier in België af en toe internet, zo ook nu. Fijn te horen dat het weer wat beter gaat en ......dat je vriendinnen komen. Wat leuk!
    groeten van Hein en mij uit het warme.......België (Lommel)

  • 05 Juli 2013 - 20:48

    Janny:

    Lieve Anne,

    We zijn blij en dankbaar, dat je weer beter bent, ik hoorde vandaag van Rob dat je vriendinnen onderweg zijn, maak er een fijne tijd van samen, het zal voor hen ook heel bijzonder zijn denk ik.

    Wat zullen de meiden je missen, we bidden voor goede opvolging van jou en voor jou een goede terugreis,
    we zijn al weer druk met het vormen van de nieuwe werkploeg voor volgend jaar, we hopen da, DV half februari in Passe Catabois te komen, het ziet er naar uit dat het een groot team wordt.

    liefs van onsbeiden en hopen je ook in Nederland te ontmoeten, Janny

  • 08 Juli 2013 - 10:19

    Jantine Van De Glind:

    Beste Anne.

    Fijn te lezen dat het weer wat beter gaat.
    Bijna jarig toch ,maak er nog een leuk feest van met de meisjes en alle nieuwe vrienden en bekende.
    en dan misschien toch ook wel wat tranen want het afscheid zit er ook aan te komen. hopelijk hebben je vriendinnen een geode reis.
    wij hadden afgelopen zondag een mooie openlucht dienst in het kasteel bos en ik hoop woensdag te kunnen genieten van het zomer avond concert van Ons genoegen .Esmee spelt ook mee. haar tweede optreden.
    Het is hier nu echt zomer.

    met vriendelijke groet Jantine.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anne

Schrijven... een manier om mijn gedachten te ordenen, maar ook om mijn ervaringen te delen. En aangezien kinderen mij vaak de meest mooie momenten van mijn leven geven, zijn zij mijn grootste inspiratiebron. Ik deel het graag, zodat ook jullie hen waarderen. Niet als 'schattig' en 'zorgeloos', maar als 'waardevol' en 'onmisbaar'. Zij geven het leven kleur, laten ons met andere ogen kijken en nemen je mee op reis naar de wereld achter onze planningen en verwachtingen. Een reis naar de échte realiteit. ---------- Vanaf half januari 2013 ging ik op reis naar Haiti. Daar gaf ik drie geadopteerde meisjes Nederlands basisonderwijs, zodat hun ouders zich kunnen blijven inzetten voor de lokale bevolking. Hen medische hulp geven, maar ook alle andere hulp die binnen handbereik ligt. Mijn ervaringen staan beschreven in het dagboek Passe Catabois. ----------

Actief sinds 03 Sept. 2012
Verslag gelezen: 510
Totaal aantal bezoekers 69869

Voorgaande reizen:

10 Augustus 2015 - 10 Augustus 2017

Samen ontdekken

02 September 2013 - 18 Juli 2014

Juffie in een dorpie

14 Januari 2013 - 31 Juli 2013

Passe Catabois

Landen bezocht: